"Savaşın ilk zayiati hakikattir"
Savaş ilk önce hakikati öldürür.
Anne olmaya, baba olmaya, evlat olmaya dair her şeyi alır elimizden.
Onu anlamaya çalışırız.
Neden diye sorarız.
Tanıklar, belgeler, ifadeler ararız.
Yaşanan bu dehşetin bi' anlamı olmasını isteriz çünkü.
Ama bulamayız!
Anlayamadığımız her şeyde olduğu gibi ondan da kaçmak isteriz sonra.
Sığınmak isteriz.
Savaş sığınakların olduğunu hatırlatır bize.
Ama gördüklerimizi unutturacak kadar derin bir sığınak kazılamamıştır henüz.
Hiçbi' insan bir çocuğun uykusunu bölmek istemez.
Parmaklarının ucunda yürür,
O masumiyet bozulmasın diye.
Ama savaş en çok uyuyan çocukları sever!
Onu anlamaya çalışırız.
Neden diye sorarız.
Tanıklar, belgeler, ifadeler ararız.
Yaşanan bu dehşetin bi' anlamı olmasını isteriz çünkü.
Ama bulamayız!
Anlayamadığımız her şeyde olduğu gibi ondan da kaçmak isteriz sonra.
Sığınmak isteriz.
Savaş sığınakların olduğunu hatırlatır bize.
Ama gördüklerimizi unutturacak kadar derin bir sığınak kazılamamıştır henüz.
Hiçbi' insan bir çocuğun uykusunu bölmek istemez.
Parmaklarının ucunda yürür,
O masumiyet bozulmasın diye.
Ama savaş en çok uyuyan çocukları sever!
Uyuyan...
Ve uyanmayan çocukları...
Savaş, bize ait olan her şeyi alır elimizden.
Önce hakikati.
Sonra sevdiklerimizi...
Ve uyanmayan çocukları...
Savaş, bize ait olan her şeyi alır elimizden.
Önce hakikati.
Sonra sevdiklerimizi...
(Böyle Bitmesin adlı diziden..)
tubatirin@gmail.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder